Časni krst 

Spomenik na početku ulice Vere Miščević je samo podnožje krsta podignutog 1868.godine. Ovakvi spomenici su uglavnom postojali u svakom selu na raskrsnicama, a prema narodnom verovanju oni bi štitili selo od raznih nedaća. 

Na istočnoj strani spomenika je tekst:

Krst je časni naše spasenje

naša slava i izbavljenje,

on je naša sveta silna moć,

hrišćanska najjača pomoć.

Na zapadnoj strani spomenika je tekst:

Časnom krstu mi se poklanjamo

i na silu svetu oslanjamo.

Lit: Milorad Babić, Vodič kroz Belegiš, Batajnica, 2002.

Zgrada Mesne kancelarije

Zgrada Mesne kancelarije je prizemna građevina u ulici Kralja Petra I broj 38. Predstavlja karakterističan primer upliva elemenata tzv. građanske arhitekture koja je krajem  XIX i početkom XX veka počela da osvaja sremska sela. Sagrađena je u duhu evropske tradicije akademizma i prvobitno je imala isključivo stambenu namenu. Ovako koncipirane građanske kuće su imale ulaz sa dvorišne strane. Originalna fasada bila je podeljena na četiri skoro identična segmenta sa po jednim parom prozora koji su se međusobno razlikovali samo po obliku natprozornih elemenata. Posmatrano s leva na desno, prva dva para prozora su verovatno imala lučno oblikovane natprozornike, dok su druga dva imala trougaone. Objekat je pod zaštitom države a zaštićena je okolina: parcela na kojoj se nalazi objekat, susedne parcele i parcele ulica naspram njih. Stoga je ovaj objekat  interesantan primer ovog tipa arhitekture.

 Lit: Zavod za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica, Uslovi i mere zaštite nepokretnog kulturnog nasleđa za potrebe izrade plana generalne regulacije naselja Belegiš, 2014.

Zgrada parohijskog doma

Zgrada parohijskog doma u ulici Kralja Petra I br. 17 je objekat koji se nalazio u vlasništvu porodice Mauković koja je inicirala podizanje kapele na mesnom groblju. Sveštenička porodica Mauković je svoje celokupno imanje, zajedno sa kućom i kapelom na groblju, zaveštala srpskoj pravoslavnoj crkvi u Belegišu. Zgrada  parohijskog doma je izduženi objekat natkriven troslivnim krovom i ima osam pravougaonih prozora do ulice. Fasada je izvedena sa skromnom dekoracijom, izraženoj u plitkoj malterskoj plastici koja uokviruje prozore. Ovaj prepoznatljivi arhitektonski-građevinski sklop ukazuje da je zgrada nastala najverovatnije u prvoj polovini XIX veka. Cela okolina oko zgrade se nalazi pod predhodnom zaštitom Zavoda za zaštitu spomenika kulture u Sremskoj Mitrovici.

 Lit: Zavod za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica, Uslovi i mere zaštite nepokretnog kulturnog nasleđa za potrebe izrade plana generalne regulacije naselja Belegiš, 2014.

Kuća građanske arhitekture

Kuća se nalazi u ulici Kralja Petra I broj 24, predstavlja jedini primer arhitekture moderne u naselju Belegiš,  a podignuta je verovatno u međuratnom periodu. Karakteriše je simetrična podela sa centralno postavljevnim kolsko-pešačkim prolazom koji je zatvoren drvenom kapijom. Ulaz je naglašen u vidu plitkog rizaliteta i flankiran imitacijom kvadera. Levo i desno od ulaza su postavljena po dva prozora. Objekat je nadvišen jednostavnom atikom. Pod zaštitom države nalazi se parcela na kojoj se nalazi objekat, susedne parcele i parcela ulica naspram njih. Novi arhitektonski stilovi su teško i sporo prodirali u seosku sredinu tako da ovaj objekat predstavlja interesantan primer novih standarda u gradnji i načinu života jednog seoskog domaćinstva.

 Lit: Zavod za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica, Uslovi i mere zaštite nepokretnog kulturnog nasleđa za potrebe izrade plana generalne regulacije naselja Belegiš, 2014.

Spomenik borcima i žrtvama Drugog svetskog rata

Spomenik je posvećen meštanima Belegiša koji su stradali u Drugom svetskom ratu. Veličine je 8,15x5m, na prednjem delu osnove spomenika se nalazi bronzani reljef sa predstavom streljanja žrtava a sa zadnje se nalazi spomen ploča u bronzi sa imenima stradalih. Na vrh spomenika je postavljena bronzana figura mladića sa puškom u desnoj i uzdignutom rukom. Figura je visoka 3 m, a spomenik je rad varaja Lukića, podigli su ga meštani sela 1956.godine.

 Lit: Zavod za zaštitu spomenika kulture Sremska Mitrovica, Uslovi i mere zaštite nepokretnog kulturnog nasleđa za potrebe izrade plana generalne regulacije naselja Belegiš, 2014.

Spomen obeležje ubijenim rodoljubima

Spomenik predstavlja obeležje gde su Starobanovački žandarmi – izrodi naroda, varvarski poubijali 22 rodoljuba 25. februara 1943. godine. U poslepodnevnim časovima 25. februara 1943. godine fašisti su se povlačili za Staru Pazovu. Mobilisali su preko 30 zaprežnih kola u koja su utovarili opljačkano i na kola je potovareno oko 60 belegiških talaca da bih ih otpremili u razne logore i na prinudne radove. Starobanovački žandarmi na čelu sa zloglasnim narednikom Blažom za zaprežnim kolima,  pešice su terali 22 rodoljuba osuđena na smrt. Krvnički su ih upleli u žice i tako onesposobljene na putu ih tukli i mučili. Kada su pregazili ćupriju preko neregulisanog kanala „Budovar“ koji Belegišani zovu „aBra“ zbog tršćaka i rogoza, krvnici sa žrtvama su zastali, zaprege su iščezle i to su bili zadnji trenuci od života do smrti. Izmrcvarene i fizički onesposobljene rodoljube krvnici su hvatali, privlačili ih bliže obali i svakom pucali u potiljak, zatim bi žrtve odbacili u vodu. Lica žrtava su bila unakažena, po njima žrtve se nisu mogle prepoznati. Žrtve su bile zaleđena u vodi kanala. Fašisti su mislili da će ovim varvarskim postupcima zaplašiti narod Belegiša.

Lit:Bogomir-Bata Grbić, Tako je to nekada bilo,  druga knjiga Moje selo Belegiš, Beograd, 1980.

 

Spomen bista narodnom heroju Veri Miščević

Spomen bista narodnom heroju Veri Mišćević u školskom parku u Belegišu podignuta je 1974. godine, rad  je vajara M. Letice i Ljubice Čabarkape. Njena bista,  istih autora nalazi se i u Memorijalnom kompleksu  „Boško Buha“ u selu  Jabuci kod Prijepolja. Vera Miščević rođena je 1925. godine u Belegišu. Potiče iz siromašne zemljoradničke porodice. Živela je sa majkom sestrom i bratom. Član SKOJ-a postala je u leto 1942. godine, a partizanka od avgusta 1943. Skoro celo vreme borila se u Bosni u sastavu 3. Vojvođanske NO udarne brigade. Obavljala je dužnost sanitetskog referenta bataljona. Poginula je oktobra 1944. godine pri napadu na Obrenovac. Proglašena je 1953. godine za Narodnog heroja Jugoslavije.  Na osnovu odluke Zavoda za zaštitu spomenika kulture u Sremskoj Mitrovica br. 31 od 19.12.1978. godine, kuća narodnog heroja Vere Mišćević u ulici Vere Mišćević br. 43 proglašena je za nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od značaja.

 Lit: Milorad Babić, Vodič kroz Belegiš, Batajnica, 2002.