Vojka je ratarsko stočarsko seosko naselje zbijenog tipa u Vojvodini, u Sremskom okrugu, u opštini Stara Pazova, na 83 m najnižem delu sremske diluvijalne (lesne) terase (krnješevčka depresija). Prema popisu iz 2022.godine bilo je 4.338 stanovnika. Simbol sela Vojka je vetrenjača. Vojka je seosko naselje možda najdinamičnijih prostorno – funkcionalnih procesa u Opštini. Geosaobraćajni položaj kvalitetna baza agrarne proizvodnje među najrelevantnijim su faktorima savremenih privrednih tokova u ovom selu. Naselje je krstastog oblika zbog prostornog širenja duž raskrsnice puteva Stara Pazova – Kupinovo i Popinci – Zemun. Ovim putem je od opštinskog središta udaljena 6 km, u pravcu juga prema susednih Krnješevaca 8 km i auto – puta 9 km, a od Beograda je udaljena 37 km. Kroz severne delove atara prolazi železnička pruga Beograd – Novi Sad.
Selo ima formu oblika krsta, koga u osnovi sačinjavaju glavna uzdužna ulica Cara Dušana, koja od centra prema Krnješevcima nosi naziv Karađorđeva. Na mestu ukrštanja glavnih komunikacija nalazi se seosko jezgro, koje sa svim pratećim objektima javnih službi zadovoljava unutrašnje funkcije sela. U centralnoj zoni lociran je pravoslavni hram Svetog Oca Nikolaja (1857), osnovna škola, MK, MZ, dom kulture, KUD, zdravstvena ambulanta, predškolska ustanova, obdanište i jaslice, lokalna pijaca (subotom), više od 50 privatnih zanatskih radnji proizvodnog i uslužnog karaktera itd. Površina atara iznosi 5.260 ha. Površina građevinskog rejona je 582 ha, srednja gustina naseljenosti je 8,96 st/ha. Recentni urbani razvoj Vojke odvija se unutar građevinskog rejona tako da poljoprivredno zemljište nije uzurpirano.
Privrednu bazu Vojke predstavlja poljoprivreda a najviše se od kultura uzgajaju pšenica, kukuruz, soja, suncokret, šećerna repa i povrtarske kulture kao i krmno bilje. Razvijeno je i stočarstvo, najviše se uzgajaju svinje i goveda. Po proizvodnji mleka selo je poznato u Sremu. Poslednjih godina u Vojki su aktuelna privredna prestruktuiranja, sve je više privatnih preduzetnika koji se bave poljoprivrednom proizvodnjom.
U selu su zastupljene i neagrarne delatnosti u privatnom sektoru i ima oko 60-tak firmi. U skladu sa svojom veličinom i uređenošću, Vojka ima skoro sve što je neophodno za kvalitetan život: od škole, biblioteke, niže muzičke škole, sportske hale, ambulante u kojoj rade tri lekara i stomatolog, dve apoteke, pošta, crkva, kapela, Dom kulture, do lovačkog i penzionerskog doma, vrtića i drugih kulturni, sportskih i društvenih oraganizacija i udruženja. U selu su i dve benzinske pumpe, menjačnica, mesare, supermarketi, veliki broj kafića i sve ostalo što je neophodno savremenom čoveku. Atar Vojke kvalitetan je kraj i u blizini auto-puta a njena strategija razvoja stoji u proizvodnji i snabdevanju većih okolnih centara prehrambenim proizvodima.
Literatura:
Pod rukovodstvom Prof. dr Srboljuba Stamenkovića, Geografska enciklopedija naselja Srbije IV, S-Š, Beograd, 2002.
Dragana Matijević, Prostorno-funkcionalna povezanost naselja opštine Stara Pazova sa urbanism sistemom Beograda, Geografski institut “Jovan Cvijić”, SANU, Beograd, 2009.
Tekst novinarke Tanje Urošević , Vojka u XXI veku, povodom jubileja 6 vekova od prvih zapisa o mestu, 2016.
Galerija fotografija:
